Tijd voor een Fezje!

We zijn vandaag vroeg wakker en ook meteen klaar om in actiete komen. De geur van ontbijt komt ons tegemoet op de tweede verdieping. Later wordt duidelijk waarom: er worden verse pannenkoeken gebakken in de eetzaal zonder afzuiging. Als we beneden komen staat het helemaal blauw. Het blijft een bijzonder gebeuren hier. 

Het ontbijt is hectisch te noemen. De borden zijn op, de nieuwe borden zijn vies, overal moeten we iets vandaan halen, maar al met al is het ontbijt eigenlijk heel lekker. De beste msemmen (pannenkoeken) tot nu toe. Warm van de plaat. De vrouw die ze bakte was bijzonder. Zij had alleen
haar pannenkoeken maar deelde ze uit met liefde en enthousiasme alsof het iets heel groots was. Ze wilde dan ook dat wij er echt vier namen en er van genoten, prachtig om te zien.

Afrekenen was ook nog even een flinke uitdaging hier. De pinautomaat was 'a problem'. Dit begint steeds meer op faillissement te lijken. We hadden genoeg geld voor het hotel, maar meneer vond dat het ontbijt niet was inbegrepen, dus we kwamen net wat te kort. Nog even een flinke stilte laten vallen, maar helaas, mijn goed verborgen reserve euro's moesten er aan geloven. Die wil meneer ook zichtbaar heel graag hebben, de koers zal wel gunstig zijn vandaag.

                             

We zijn nu wel echt klaar met deze toko en zetten om 9 uur flink het gas erop. Op naar Fes. We rijden echt een prachtig stuk door de bergen. Het landschap wordt weer steeds groener en grasachtig. Overal is weer meer water en er groeien hier ook bloemen. Het is wel even lekker om dit weer te zien na al dat zand en steen de afgelopen dagen. Het is wel koud! De vestjes komen weer uit de koffer. De thermometer tikt even de 10 graden aan. Maar in de loop van de dag loopt hij vrolijk weer op naar de 25. We hebben zeker niet te klagen gehad deze week.

We nemen weer per ongeluk een toeristische route via Azrou, wat wederom een leuke verrassing oplevert. Opeens zien we een bordje: ' apen gesignaleerd!'. Ik roep meteen enthousiast naar de achterbank dat we apen gaan spotten.  Paul denkt dat we een park in moeten a la Apenheul, maar op dat moment steekt er toch echt een aap over. Feest!



Na een uurtje of 4 arriveren we in Fes en komen we ergens voor het stoplicht een man tegen die bij Avis (autoverhuurbedrijf) werkt. Wat een toeval! (Goed verhaal...). Eerst denken we ok kan zijn  prima, maar dan wil hij ons graag helpen om bij het hotel te komen. Tot zover ook nog prima. Hij is vriendelijk en spreekt goed Engels. Uiteraard heeft hij ergens nog een Vriend-neef-buurman die ons door Fes kan gidsen. Nu willen wij heel graag een gids omdat we maar kort de tijd hebben in Fes, en hij geeft een prima prijs, de we nemen de gok. Paul belt even met hem en hij lijkt inderdaad ok. We spreken om half 3 af bij het hotel. Meneer levert ons af bij Mac, waar de meiden even lekker hun energie kwijt kunnen in de Ronald Gym. Ze eten niet bijzonder veel, gelukkig nog steeds niet hun favoriet, maar een milkshake gaat er wel in! Het is hier opeens super westers in vergelijking met alles wat we hiervoor hebben gezien.

Onze vriend

Om een uurtje of twee komen we in de buurt van het Riad. Dit is een hotel dat achter een deur zit, maar je ziet het niet van buiten... snappie? Het wordt ook niet aangegeven, en bij de deur zit een heel klein bordje, dus echt super handig! Inmiddels zijn we zeer bedreven in google maps, en weten na een rondje om de Riad dat waar we moeten parkeren. Gelukkig hebben we ook een hoop vrienden hier die ons allemaal even graag willen helpen, en zelfs ruzie maken met elkaar over waar wij onze auto mogen zetten. Het recept is makkelijk: doen waar je zelf zin in hebt en de ander vriendelijk bedanken. Dan komt het goed. Dit was wel een hele goede vriend, want hij bracht ook onze koffers naar de Riad. 90 cent voor zijn spaarpot!


Riad Barakka (paradijs van de reiziger) is ook echt een paradijs. Prachtig om mee af te sluiten. Mooi, rustig en vredig. Inmiddels is het al bijna half 3, maar we moeten nog even thee drinken, dus Paul kijkt even buiten of de gids er al is. Hij is er niet. Inmiddels vertelt Touria, de eigenaresse hier, dat deze gids waarschijnlijk niet ok is, en dat we dan problemen krijgen met de politie. Zij weet wel een betere gids voor ons. Het blijft allemaal gissen of dit klopt, maar ze staat er op dat ze wil dat het veilig is voor ons. Om drie uur staat meneer de gids voor de deur, maar Touria wil er niets van weten en stuurt hem  kordaat de laan in met niets. Qua planning komt het wel even goed uit, want de meiden willen het prachtige zwembad wel even uitproberen. Om 16h arriveert onze tweede gids.

In 3 uur tijd krijgen wij de highlights te zien van de medina van Fes. De medina op zich is al echt een belevenis. Ik was hier eerder geweest en had bedacht dat het niet zo'n goed idee was om in een middag met twee kleintjes zelf de weg te gaan zoeken. Het is een waar doolhof met echt overal straatjes, spullen en vooral veel mensen. 350.000 mensen wonen hier in honderden kleine straatjes. Het is echt niet te geloven.

We zien de Koranschool die echt prachtig is. Alles mozaïek en het houtsnijwerk is met de hand gemaakt en alleen de restauratie heeft al 8 jaar geduurd. Daarna laat zij ons de moskee zien, hier mogen we niet binnen, maar wel naar binnen kijken. De leerlooierijen zijn zeer bekend in Fes. Hier worden huiden verwerkt om bijvoorbeeld tassen en kleding te maken. Zeer zwaar werk wat ook erg ongezond is door de ammoniak die wordt gebruikt om de huiden te conserveren. Vanaf een dak van een winkel kan je de het prachtig zien. We krijgen allemaal een takje mint om onder onze respectievelijke neuzen te stoppen, maar de lucht is te doen vandaag, de wind staat de goede kant op.
Daarna bezoeken we nog de kopersmeden, de weverij, de kleding kleurders, de turkse ramen waar vrouwen stiekem naar buiten kunnen kijken, de souk (de eetmarkt)en de bedevaartsplaats van de man die Fes heeft gesticht, hier werden kaarsjes gebrand. De astrologie toren en de verwoeste tuin. We eindigen de tour bij de taxi's en blijken heel ver van het hotel te zijn, dus we spreken af dat wij de taxi pakken en hier afscheid nemen van de gids. Voor de meiden het hoogtepunt van de dag, ze vinden het fantastisch in het rode scheurende busje met keiharde Marokkaanse muziek.

Weverij 

Koranschool

Souk

Vriendjes zijn overal

onze gids

Leerlooierij 

Blauwe poort

Moskee

Taxi! 

Merel weet de weg!

We worden afgezet bij de blauwe poort, een van de belangrijkste ingangen van de Medina. We lopen er nog even in, maar besluiten al snel om te gaan eten. Het is 19h en morgen hebben we een lange vliegdag voor de boeg. De meiden hebben het al heel erg goed gedaan vandaag. We komen al snel een hippe tent tegen met wat rasta-mannen en livemuziek. Ziet er prima uit. Later schuiven nog 2 Nederlandse gezinnen aan op het terras, dus dit blijkt te kloppen. Prima eten en de dames kijken binnen naar het poolen en later naar de livemuziek. Als het donker wordt willen we graag terug naar de Riad, maar het is nog moeilijk om ze mee te krijgen.

Eenmaal ' thuis'  (zo noemen we het al de hele vakantie, elke dag een ander thuis), slapen ze snel, en zitten wij nog even heerlijk in de binnentuin met ons laatste potje Marokkaanse thee. We zijn dit echt enorm gaan waarderen. Niet alleen de smaak maar ook de boodschap van verbinding die er achter zit: Je bent welkom en we drinken samen even gezellig thee.

Morgen maar gewoon even optimaal genieten van het avontuur dat vliegen heet! Voor ons hoeft het echt nog niet voorbij te zijn.

Proost! Op de vakantie!