Geschildklier en lieve meisjes
Mijn zaag van de vorige keer werd de afgelopen maanden een soort kettingzaag die zich voornamelijk richtte op slapen. Het liep een beetje uit de hand met mijn verhouding actief/passief, en dat bevestigden mijn bloedwaardes: mijn schildklier doet niet meer wat hij hoort te doen en dat is nogal beperkend. Het is nu dus zaak om het programma zo af te stellen dat mijn medicatie zijn werk kan gaan doen, en ik kan doen wat er boven aan mijn prioriteitenlijstje staat. Eigenlijk best een interessant proces om een keer gedwongen te worden te strepen in het drukke programma van mijn leven. Brainstormend kom je toch wel tot concrete ideeën, mijn trainingen even stoppen omdat dat veel energie vraagt, iets korter werken waar mogelijk, iedere middag een chill-uur, gitaar op halve kracht en ook het avondprogramma even op standje bejaard. Het brengt rust en dat is soms prettig en soms frustrerend. Toen kwamen we op het puntje pleegouderschap... want na maanden wachten was dit natuurlijk precies