Klein Afrikaans meisje

Wanneer ik om 10 uur de deur open doe, blijk ik Jiska al te kennen via de weggeefsite die ik beheer. De sfeer is direct ongedwongen. Onze meiden zitten lekker te knutselen en komen af en toe eens nieuwsgierig kijken wat er gaande is. Ze weten dat het een belangrijk gesprek is voor papa en mama, en doen het dan ook keurig. Vooral Evi vindt het ook erg interessant dat we een kindje gaan helpen. Als het maar wel een meisje is.

We praten over van alles: praktische zaken, kennismaken, welk kindje past het beste, welke training moeten we volgen, welke ethische kwesties kleven er aan vast, wat kan wel, wat kan niet?
Vooral het gevoelsstuk wordt uitgebreid besproken. Het moet echt goed voelen, er moet voldoende tijd zijn voor de kennismaking, en het blijven communiceren over de gang van zaken met Steunouder is hierin zeer belangrijk. Het voelt goed en professioneel. We voelen vooral ook veel ruimte om onszelf te mogen zijn en blijven. We gaan alles op alles zetten om er iets moois van te maken, maar het moet er wel zijn. Is de klik er niet, dan zoeken we naar een nieuwe match.

Aan het einde van het gesprek vraag ik hoe nu verder. Jiska geeft direct aan dat wij door zijn en dat ze veel vertrouwen heeft in ons gezin. Zo fijn om te horen. Ook zij denkt dat wij moeten starten met het meisje, om te ervaren wat het met ons doet. Heftiger gaan kan altijd nog.

De volgende stap is het contact leggen met moeder, zij krijgt dan informatie over ons gezin en gaat (hopelijk) akkoord met plaatsing. De kennismaking gaat heel rustig. Eerst gaan Paul en ik samen met Jiska bij haar op bezoek, daarna komt ze een keer met haar moeder bij ons. Zo groeit het vertrouwen en kunnen we ook overgaan tot het maken van afspraken met elkaar.

Voor vandaag hebben we geen vragen meer. We wachten nu het telefoontje van Jiska nu af om dit lieve meisje voor het eerste te mogen ontmoeten.

Een paar dagen later belt Jiska al.  Zij is bij het gezin geweest en moeder is enthousiast. Het blijkt om een Afrikaans meisje te gaan van 5,5 jaar. Mijn hart maakt een sprongetje want, zoals veel van jullie weten, heb ik een grote voorliefde voor Afrika. Dit is zoals het zou moeten zijn.
Volgende week zaterdag zullen we het gezin gaan bezoeken en daarna is het een kwestie van administratieve zaken. Vooral de verklaring van goed gedrag is erg belangrijk om het meisje te mogen gaan begeleiden. We kijken er erg naar uit!