Bel me niet!
Het is bijna kerst, onlosmakelijk verbonden met het goededoelencircus. De discussies hierover barsten ook weer los, heeft ontwikkelingshulp wel zin? Komt het geld wel terecht? Is het alleen hulp voor nu, of heeft de wereld er ook iets aan op de lange termijn?
Ik heb inmiddels zo mijn doelen vastgesteld waar ik wel aan geef, en ook de doelen waar ik vooral niet aan geef. Daarnaast ben ik gestopt met vaste donaties. Er zijn er zoveel, en ik vind er ook zoveel goed, dat ik zo af en toe eens wat geef aan de deur, via een sms-actie of als ik het op de één of andere manier tegen het lijf loop en denk: 'ja!'.
Zo langzamerhand krijg ik echter het idee dat je niet meetelt als los/vast-donateur. Sowieso word je zonder uitzondering binnen een week na je donatie gebeld. Ok, dit begrijp ik, er is altijd meer nodig. Dit moet je dan weer subtiel afwimpelen, waarna je met een zucht van verlichting (ik heb me niet laten overhalen) de telefoon ophangt. Het bel-me-niet-register sla ik meestal over, ik ben er voor dat moment vanaf en te lui.
Vandaag had ik echter Unicef aan de lijn, en die maken het wel heel bont! Van de week had ik, via een tv-actie, een klein bedrag gegeven voor zielige kindjes. Noem het hormonen, het was er één waarvan ik dacht: 'ja!'. Vervolgens word ik vandaag gebeld. Ik leg deze mevrouw direct uit dat ik een los/vast-donateur ben, en dus geen 12 (twaalf!) euro per maand ga betalen, zoals deze mevrouw graag zou willen. Mevrouw lijkt begripvol, maar als blijkt dat ik het echt niet ga betalen, gaat zij de strijd aan.
'Mevrouw Eckhardt, we kunnen niet zonder uw steun'
-Ok, prettig dat ik onmisbaar ben, maar dit zal wel loslopen toch?-
'Mevrouw Eckhardt, u heeft verwachtingen geschept bij deze kinderen'
-Ho, wacht even, ik voel nekharen-
'Mevrouw Eckhardt, we hebben deze kinderen al een diploma beloofd'
-Misschien moet je dat niet doen als je niet zeker weet dat je het kunt waarmaken?-
'Mevrouw Eckhardt... (stilte voor de storm) ... wilt u echt dat we deze kinderen zonder uw steun terug de mijnen in moeten sturen?'
Nu is het genoeg! Ik doe geen donatie om vervolgens niet meer te kunnen slapen van het schuldgevoel dat me wordt aangepraat! Vandaag blijf ik na het gesprek nog even aan de lijn. Bel me niet, wij bellen U!
Ik heb inmiddels zo mijn doelen vastgesteld waar ik wel aan geef, en ook de doelen waar ik vooral niet aan geef. Daarnaast ben ik gestopt met vaste donaties. Er zijn er zoveel, en ik vind er ook zoveel goed, dat ik zo af en toe eens wat geef aan de deur, via een sms-actie of als ik het op de één of andere manier tegen het lijf loop en denk: 'ja!'.
Zo langzamerhand krijg ik echter het idee dat je niet meetelt als los/vast-donateur. Sowieso word je zonder uitzondering binnen een week na je donatie gebeld. Ok, dit begrijp ik, er is altijd meer nodig. Dit moet je dan weer subtiel afwimpelen, waarna je met een zucht van verlichting (ik heb me niet laten overhalen) de telefoon ophangt. Het bel-me-niet-register sla ik meestal over, ik ben er voor dat moment vanaf en te lui.
Vandaag had ik echter Unicef aan de lijn, en die maken het wel heel bont! Van de week had ik, via een tv-actie, een klein bedrag gegeven voor zielige kindjes. Noem het hormonen, het was er één waarvan ik dacht: 'ja!'. Vervolgens word ik vandaag gebeld. Ik leg deze mevrouw direct uit dat ik een los/vast-donateur ben, en dus geen 12 (twaalf!) euro per maand ga betalen, zoals deze mevrouw graag zou willen. Mevrouw lijkt begripvol, maar als blijkt dat ik het echt niet ga betalen, gaat zij de strijd aan.
'Mevrouw Eckhardt, we kunnen niet zonder uw steun'
-Ok, prettig dat ik onmisbaar ben, maar dit zal wel loslopen toch?-
'Mevrouw Eckhardt, u heeft verwachtingen geschept bij deze kinderen'
-Ho, wacht even, ik voel nekharen-
'Mevrouw Eckhardt, we hebben deze kinderen al een diploma beloofd'
-Misschien moet je dat niet doen als je niet zeker weet dat je het kunt waarmaken?-
'Mevrouw Eckhardt... (stilte voor de storm) ... wilt u echt dat we deze kinderen zonder uw steun terug de mijnen in moeten sturen?'
Nu is het genoeg! Ik doe geen donatie om vervolgens niet meer te kunnen slapen van het schuldgevoel dat me wordt aangepraat! Vandaag blijf ik na het gesprek nog even aan de lijn. Bel me niet, wij bellen U!
Reacties
Of blijf je wel een los-vastdonateur?
Je verhaal is erg herkenbaar. Vanwege een vergelijkbare ervaring maak ik nooit meer geld over aan een goed doel. ik geef het alleen aan de collectant of ik doe iets in de collectebus als ik die tegenkom.
Jammer maar ze doen het zelf :(
x Von
Veroniek Bender namens UNICEF Nederland.