De Laatste Loodjes

Deze drie woorden spoken al de hele dag door mijn hoofd... Ik vroeg me af of ze misschien een blog waard waren, totdat de postbode om 18h nog even langs kwam om een kaartje in de bus te gooien... je raadt het al... 'Succes met de laatste loodjes'.

Er is geen ontkomen meer aan, de wereld heeft gesproken, mijn laatste loodjes zijn aangebroken. Zelf stel ik ze, als ze er dan toch moeten komen, graag nog even uit tot begin september, vroeg genoeg toch? Ik heb het nu nog veel te druk met houden van hobby's, kopjes thee drinken bij een ieder en natuurlijk het onvermijdelijke 'genieten' (ook dit was een potentiële kanshebber voor dit blogje, maar ik laat hem even voor wat het is).

Maar wat zijn nu eigenlijk de laatste loodjes? En waarom zegt iedereen het?
Waar het precies vandaan komt, daar geeft internet zelfs geen duidelijk antwoord op, het is in ieder geval totaal niet interessant.
Eén ding weet ik zeker, het is enorm goed bedoeld. Er spreekt medeleven, begrip en interesse uit. Al die hulp van alle kanten is super fijn, en dit is dus ook zeker geen klaagzang over de mensen die het zeggen (ik maak me er zelf ook ongetwijfeld schuldig aan).


Het gaat mij om het gevoel dat ik er bij krijg. De uitdrukking zegt: 'de laatste loodjes wegen het zwaarst'... en dat zal best zo zijn, maar ik heb het helemaal niet zwaar... en zeker niet nog 4 tot 6 weken lang!  Daarnaast is het gewoon een feit dat 'laatste loodjes' heel lang duren... en ik heb een hekel aan wachten.

Als ik dus voor de 5e keer op een dag hoor: 'laatste loodjes he!', heb ik eigenlijk zin om keihard: 'neeeeeeeeee!!' te roepen... (hormonen?) maar dat is niet zo netjes he? Dus dan zeg ik maar gewoon met een glimlach: 'nou zo voelt het nog niet, het gaat nog allemaal prima!

Eigenlijk ben ik zelf heel hard de laatste loodjes aan het ontkennen. Het is een beetje zoals een hele fijne vakantie, waarop je op de laatste dag heel actief aan het genieten (hé, daar istie weer!)  bent, en probeert te ontkennen dat je morgen naar huis gaat... maar dan andersom...ofzo.. ;)

Laat mij ze maar lekker overslaan die loodjes, ik ben al zwaar genoeg.

Ik stel voor dat ik óf eerder beval, óf mijn uitgerekende datum een maandje uitstel.
Zou het werken?

Reacties

Priscilla zei…
Haha, heel grappig en heel herkenbaar! Wacht maar tot die beeb er is, dan hoor je echt 100x per dag dat je vooral moet genieten! Krijg er nu soms nog jeuk van als ik het weer hoor haha... Zelfs als je wallen tot op je navel hebt, schijn je daarvan te moeten genieten ;) En bij vielen die laatste loodjes ook best mee (afgezien dan van het feit dat ik eruit zag als een skippybal en een niet te onderdrukken drang had om 's ochtends om half 6 op te staan om te strijken of de kozijnen te gaan verven). Dus nichtje, lekker doen waar je zin in hebt en veel kopjes thee blijven drinken. Voor je het weet lig je te puffen!
X Pris
Melissa zei…
Haha vreselijk die goedbedoelde, eeuwenoude uitspraken! Daar krijg je toch spontaan ontsluiting van ;) Nou het zijn niet die laatste loodjes die 't zwaarst zijn, maar de eerste loodjes straks (wat overig ook hele leuke loodjes zijn hoor)...maar ach " er is er nog nooit een blijven zitten, "de pijn ben je zo vergeten" en "geniet ervan want ze zijn zo groot" ... Zijn de volgende uitspraken in t rijtje hihi... En last but not least "GAAN JULLIE OOK TROUWEN?" :))

Xxx Melis.