au!

Vandaag zag ik voor het eerst, heel in de verte, het einde van mijn eeuwige jeugd.

Ik kan je vertellen... dat is pijnlijk!

Samen met Paul ging ik even zijn nieuwe fiets ophalen bij Profile (...)

Na heel lang in de rij staan, kwam er opeens een bekende binnen. Zo'n vriend van vroeger die eigenlijk heel tof is, maar die je toch maar eens in de 2 jaar ziet (Wat gek, heeft hij nou een overhemd aan?) Meestal zien we elkaar in de soos, nu dus in de fietsenwinkel... tot zover, swa!

Maar toen... volgde het gesprek...
aanval is de beste verdediging, dus ik deel mijn schaamte met jullie:

'Héé das lang geleden'

'Ja... de twee jaar zijn weer voorbij hè...'

'Je bent zeker al bijna 3o? '

' Njaaamjaaaapruttel...jij wel al hè?'

'uhm ja.... ik wel'

'En? Hoe was het?'

'Verschrikkelijk! ik heb het niet gevierd!'

'Nou gelukkig duurt het bij mij nog even!'

'Maar hoe is het met jou dan?'

'Uhm, ik woon in Bloemendaal, om het kort samen te vatten!'

'Echt!! lachen! WIJ ook!'

'Joh! Waar?'

'Daar en daar!'

'Joh, daar hebben vrienden van ons ook net een huis gekocht'

blablablablabla fietslpan, leuke baan, mooie tuin, werk dit, werk dat...

'Nou ik ga ook even mijn fiets ophalen, ik moet nog wat werken vanavond'

'Ja, ik zie je wel weer...'

'Over twee jaar ofzo? '

'Haha, ja zie je in de Albert Heijn!'

Au.....